East cape!

Wat een fantastisch mooie omgeving daar aan de oostkust!

Vrijdagochtend regende het in Rotorua dus de bus kwam als geroepen. En goed nieuws! Dit keer mocht ik wel mee! :-) En onze chauffeur, Jason, had nog meer goed nieuws, Gisborne ligt achter een aantal bergen en aan die kant scheen de zon.

Na een rondje door Rotorua om iedereen op te pikken konden we richting het oosten vertrekken. Onderweg een aantal mooie tussenstops gemaakt. Onder andere bij een oude brug, wat eigenlijk meer gewoon even een lekker wandelingetje was om de benen te strekken en in Poverty Bay waar we de standbeelden hebben gezien van kapitein Cook en Nicholas Young (een jongen aan boord van Cook's schip die als eerste de kliffen van Poverty Bay zag).

Kort geschiedenis lesje: Abel Tasman, een Nederlander die Nieuw Zeeland haar naam gaf, was de eerste Europeaan die NZ ontdekte maar kreeg het aan de stok met de Maori en is er weer vandoor gegaan. Kapitein Cook was iets vasthoudender, hij kwam aan land in Poverty Bay waar het ook niet zonder slag of stoot ging. In 3 pogingen om aan land te komen werden 6 Maori mannen doodgeschoten. Uiteindelijk is het nog wel tot een vriendschappelijk afscheid gekomen maar door de schietpartijen liet hij voor gezien en vertrok met lege handen. Vandaar de naam Poverty Bay.

In Gisborne hebben we vervolgens boodschappen gedaan en ons eten opgehaald. Ons verblijf die nacht was een huis dat door de gemeenschap was geschonken aan de organisatie en direct aan het strand. Wat een fantastische plek. We hebben op het strand bij een kampvuur ons eten opgegeten en wat biertjes gedronken en op tijd naar bed.

Om 5 uur stonden we op om in de kou (het waait nu heel hard aan de oostkust door de verandering van seizoenen) de zon als eersten ter wereld op te zien komen. Of dat helemaal waar is, is een discussiepunt maar Gisborne zou de meest oostelijke stad ter wereld zijn. Het was een beetje bewolkt dus de zon deed er wat langer over om zich te laten zien. Maar de aanhouder wint, na een half uur kwam de zon boven de wolken uit. Nog even een kwartiertje in bed gelegen om op te warmen voor ik me klaar moest maken voor de volgende activiteit; Stingray (pijlstaartroggen?) voeren. Wat een gave ervaring! We kregen van die pakken met laarzen eraan vast en een bamboestok om de bodem af te tasten zodat je niet valt. Een vrouw voor me viel wel, broek vol water! Bij laag tij een heel stuk de oceaan in gelopen en vervolgens hadden we een heleboel stingray's om ons heen. We kregen stukjes vis die we in het water voor ze moesten houden en dan aten ze het zo uit je hand. Zo blij dat ik dat heb kunnen doen. Vervolgens bij iets minder laag tij weer terug aan land, gelukkig droog over gekomen.

Terug in het huis even gauw ontbijten en daarna met de bus naar het centrum van Gisborne. Daar hebben we even rond gelopen en een koppie gedaan. Om 10 uur gingen we wijnproeven in de haven, een beetje gek zo vroeg al aan de wijn maar we hebben 10 heerlijke wijnen geproefd. Na het wijnproeven terug naar het huis om onze spullen te pakken en weer op pad te gaan.

Onderweg uiteraard weer een paar mooie stops gemaakt. Onder andere bij de langste pier van NZ, een kerk die gebouwd is ter nagedachtenis aan alle mannen die zijn gesneuveld in de 1e en 2e wereldoorlog, en een mooi strand. Onderweg zagen we nog een zandhoos, dat word veroorzaakt door een warm aardoppervlak door de wel al hete zon maar de koude lucht door de harde zeewind (of moet ik zeggen oceaanwind?).

Deze nacht sliepen we in een motel in Te Araroa, daar hebben we onze spullen gebracht en vervolgens gingen we eten bij vrienden van Jason thuis. Heerlijk gegeten en wat wonen die mensen daar mooi! Overal dieren om het huis en de 3 kleine kinderen vonden die gekke backpackers erg interessant. Toen het echt koud werd zijn we terug naar het motel gegaan en met een groepje bij ons op de kamer nog wat gedronken. Hopen dat ik de nieuw geleerde drank spelletjes onthoud. :-)

Volgende ochtend weer vroeg op. Eerst naar de meest oostelijke vuurtoren waar ik helaas niet ben geweest. De 780 treden om bij de toren te komen vind mn knie nog niet leuk. Volgende stop een manuka honing fabriek waar we de lekkere honing mochten proeven. Erg leuk om ook te zien waar het allemaal voor gebruikt wordt. Moest natuurlijk even aan jou denken, Dorry! Vervolgens een hele mooie wandeling gemaakt naar een soort privé strandje. Weer zo'n geweldig uitzicht. Daarvandaan werden we opgehaald en zijn we nog naar een waterval geweest. Blijft toch indrukwekkend, al was het maar een kleine waterval. Vervolgens nog naar de oudste kerk van de oostkust.

Deze dag verbleven we bij een familie thuis. Zij hebben 2 grote ruimtes speciaal ingericht voor backpackers. Onderweg hebben we van Jason een Maorilied geleerd wat wij als Maori traditie na hun welkom (begroeten door de neuzen tegen elkaar te drukken) en hun welkomstlied als antwoord hebben gezongen om hun te bedanken.

Te aroha
Te whakapono
Te rangimarie
Tatou tatou e

s Middags zou ik mee gaan vissen op een boot maar dat ging niet door vanwege de wind. Daarom lekker zitten kaarten tot het avondeten. 's Avonds zouden we vanuit de achtertuin een mooie zonsondergang moeten kunnen zien maar dat werd helaas belemmerd door een laag wolken. Dus nog maar een tijdje gezellig aangezeten.

In de ochtend weer naar Rotorua gereden waar iedereen weer op zijn of haar bestemming werd afgeleverd. En nu ben ik dus in Rotorua en niet in Gisborne zoals ik vorige week had bedacht. Het is daar erg lastig wat accomodatie en vervoer betreft dus die gok wilde ik niet nemen. Deze week ben ik hier op zoek geweest wat echt niet mee valt. Ik kijk het nog een paar dagen aan, hoop nog op wat reacties en anders reis ik maandag weer verder.

Ik houd jullie op de hoogte!

Liefs, Wendy